Slaaphouding Tips: Effecten van Hoofdverhoging en Zijslapen op Oogdruk
Hoge intraoculaire druk (IOD) – de vloeistofdruk in het oog – is een belangrijke factor bij glaucoom en andere oogziekten. Met name kan de IOD veranderen met de slaaphouding. Studies tonen aan dat simpelweg liggen de IOD doorgaans verhoogt vergeleken met zitten (pmc.ncbi.nlm.nih.gov). Eén experiment toonde bijvoorbeeld aan dat de gemiddelde IOD significant hoger was wanneer gezonde proefpersonen plat lagen dan wanneer ze zaten (pmc.ncbi.nlm.nih.gov). Gedurende de nacht kunnen zijligging of buikligging de druk verder beïnvloeden. In dit artikel leggen we uit hoe slapen met een hoofdverhoging van 20–30° de nachtelijke oogdruk kan verlagen, waarom het “onderliggende” oog vaak een hogere druk heeft wanneer u op uw zij slaapt, en hoe praktische hulpmiddelen (wigkussens, verstelbare bedden, stapels kussens) zich tot elkaar verhouden. We bespreken ook comfort- en nalevingskwesties, waarschuwen voor strakke oogmaskers en geven een eenvoudig stappenplan voor het uitproberen van nieuwe slaaphoudingen en het controleren van het effect (bijvoorbeeld met een thuistonometer als u die heeft).
Zijslapen en het Onderliggende Oog
Wanneer u op uw zij ligt, hebben zwaartekracht en bloedstroom de neiging om de druk in het onderliggende oog te verhogen – het oog aan de kussenzijde. Met andere woorden, uw onderste oog heeft meestal een hogere IOD dan uw bovenste oog. Meerdere studies bevestigen dit onderliggende-oog effect. Experimenten met gezonde vrijwilligers en glaucoompatiënten tonen bijvoorbeeld aan dat het oog waarop u ligt (het onderliggende oog) een significant grotere IOD-stijging ervaart dan het hogere oog (pmc.ncbi.nlm.nih.gov). Zelfs bij mensen met één slechter (meer beschadigd) oog, had dat slechtere oog vaak een hogere druk als het toevallig aan de kussenzijde lag (pmc.ncbi.nlm.nih.gov). Een andere studie bij glaucoompatiënten die gewoonlijk op één zij sliepen, toonde aan dat de IOD van het onderliggende oog met ongeveer +1,6 mmHg steeg na 30 minuten in die positie (pubmed.ncbi.nlm.nih.gov). (Bij ogen die aan die zijde verslechterden, was de toename zelfs groter, ongeveer +2,5 mmHg (pubmed.ncbi.nlm.nih.gov).) Na verloop van tijd zouden dergelijke herhaalde drukpieken op één oog kunnen bijdragen aan de verergering van glaucoom in dat oog.
De conclusie: als u op uw zij slaapt, zal het oog aan die zijde 's nachts doorgaans een hogere druk vertonen. Deskundigen adviseren glaucoompatiënten vaak om te proberen niet op de zijde van het “slechte” oog te liggen. Slapen op de rug (met verhoogd hoofd) houdt beide ogen op gelijke hoogte en kan helpen deze asymmetrische drukstoten te beperken (pmc.ncbi.nlm.nih.gov).
Waarom plat liggen de IOD ook verhoogt
Het is vermeldenswaard dat zelfs platliggend slapen (op de rug of buik) de IOD verhoogt vergeleken met zitten. In dezelfde bovengenoemde studie over hoofdverhoging vonden onderzoekers dat de staand/zittend IOD lager was dan de platliggend IOD bij alle proefpersonen (pmc.ncbi.nlm.nih.gov). Dit komt deels doordat liggen de bloeddruk in het hoofd en hart verhoogt, wat op zijn beurt de oogdruk verhoogt. Het platliggende effect is de reden waarom simpelweg het hoofd verhogen de IOD enigszins kan verlagen – zoals we hierna zullen zien.
Hoofdverhoging en IOD-reductie
Slapen met een verhoogd hoofd (hoofd omhoog) heeft aangetoond de IOD bescheiden te verlagen. Een klinisch experiment met patiënten die in een laboratorium sliepen, toonde aan dat een hoofdverhoging van 20° (bereikt met een wigkussen) de gemiddelde nachtelijke IOD met ongeveer 1,5 mmHg (ongeveer 9–10%) verminderde vergeleken met volledig plat liggen (europe.ophthalmologytimes.com). In die studie hadden 25 van de 30 patiënten (meer dan 80%) een lagere gemiddelde IOD bij 20°, en 36,7% had een verlaging van meer dan 10% (europe.ophthalmologytimes.com). In absolute cijfers was de gemiddelde daling ongeveer 1,56 mmHg voor glaucoompatiënten (van ~15–16 naar ~14 mmHg) en 1,47 mmHg bij mensen zonder glaucoom (europe.ophthalmologytimes.com). Simpel gezegd, het verhogen van het hoofd met 20°–30° verlaagde de nachtelijke oogdruk gemiddeld met ongeveer één of twee punten, wat een waardevolle aanvullende reductie kan zijn voor iemand wiens streefdoel 20–30% van de uitgangswaarde is.
Een afzonderlijke proef bij gezonde vrijwilligers vergeleek twee manieren om een hoofdverhoging van 30° te realiseren. Toen proefpersonen hun hele bovenlichaam verhoogden door het hoofdeinde van het bed 30° op te tillen, daalde hun IOD significant vergeleken met plat liggen (pmc.ncbi.nlm.nih.gov). Maar simpelweg gewone kussens opstapelen om dezelfde hoek van 30° te bereiken, verlaagde de IOD niet significant (pmc.ncbi.nlm.nih.gov). (In die studie was de p-waarde slechts 0,06–0,09 voor de kussenstapelmethode (pmc.ncbi.nlm.nih.gov).) Met andere woorden, een stevige verhoging (bedframe lift of stevige wig) was effectief, terwijl een zachte kussenstapel te veel inzakte om hetzelfde resultaat te behouden. Een andere studie bij echte glaucoompatiënten bevestigde deze bevindingen: het hoofdeinde van het bed met 30° verhogen verlaagde de oogdruk gemiddeld met ongeveer 2,0 mmHg, terwijl het gebruik van meerdere kussens geen betrouwbare daling gaf (pubmed.ncbi.nlm.nih.gov). Sterker nog, meer dan een derde van de patiënten had zelfs een drukverhoging toen ze de kussenstapel probeerden.
Deze gegevens vertellen ons dat een echte hellende slaaphouding (20–30°) kan helpen de oogdruk 's nachts te verlagen. De veiligste manier om die hoek te krijgen en te behouden is over het algemeen met een wigkussen of verstelbaar bed in plaats van losse kussens.
Hoofd verhogen: Kussens, Wiggen, of Bedden?
Als u eenmaal besluit het hoofdeinde van uw bed te verhogen, hoe doet u dat dan in de praktijk? Hier zijn de veelvoorkomende methoden:
-
Wigkussen: Dit is een enkel, wigvormig kussen (meestal van schuim) dat uw hoofd en bovenlichaam ondersteunt. Een wigkussen is draagbaar en verkrijgbaar in vaste hoeken. Veel glaucoompatiënten vinden het relatief gemakkelijk te gebruiken. Het nadeel kan het comfort zijn: als de wig te hoog of te stevig is, kan het uw hoofd naar voren duwen of nekklachten veroorzaken. Gebruikers moeten een wig met een matige hoek kiezen en deze combineren met een platter kussen voor nekondersteuning. Eenmaal geplaatst, biedt een wigkussen een stabiele helling (in tegenstelling tot zachte kussens die inzakken) en zou het de beoogde hoek van 20–30° moeten behouden (pmc.ncbi.nlm.nih.gov).
-
Verstelbaar Bed: Dit is een gemotoriseerd bedframe dat het hoofdgedeelte omhoog kan kantelen. Ziekenhuizen gebruiken deze vaak, en sommige mensen hebben ze thuis. Een verstelbaar bed stelt u in staat om de exacte hoek in te stellen die u wilt, en velen vinden het comfortabel omdat hun hele bovenlichaam wordt ondersteund. Het is effectief in het omhoog houden van zowel uw hoofd als romp. Het nadeel is praktisch: verstelbare bedden zijn duur en omvangrijk. Ze kantelen ook de matras, niet alleen uw kussen, wat slapende partners kan verschuiven of andere lakens kan vereisen. (Ze bieden echter wel een precies gecontroleerde verhoging, wat ideaal is voor drukvermindering (pmc.ncbi.nlm.nih.gov).)
-
Gestapelde Kussens: Een eenvoudige doe-het-zelf methode is om twee of meer kussens onder uw hoofd/schouders te stapelen. Dit kost niets extra, maar heeft valkuilen. In de praktijk comprimeren of verschuiven gestapelde kussens vaak gedurende de nacht, waardoor de hoek kan fluctueren. Zoals eerder opgemerkt, vonden studies dat zelfs als u kussens stapelt om ~30° te bereiken, de ogen mogelijk niet zoveel voordeel ervaren als bij een mechanische helling (pmc.ncbi.nlm.nih.gov). Sommige mensen vinden kussenstapels minder comfortabel of veilig, en ze kunnen midden in de slaap wakker worden en ze opnieuw moeten stapelen. Kortom, kussenstapels werken soms enigszins, maar ze zijn de minst betrouwbare methode om de IOD te verlagen.
Patiëntcomfort en Naleving: Uiteindelijk helpt elke methode alleen als u deze kunt volhouden. Er zijn geen formele studies naar naleving bij glaucoompatiënten, maar lessen kunnen worden getrokken uit gerelateerde gebieden. In ziekenhuizen waar verpleegkundigen de kanteling van het hoofdeinde van het bed om medische redenen controleren, kunnen patiënten bijvoorbeeld vaak niet constant de volledige verhoging handhaven zonder herinneringen (pubmed.ncbi.nlm.nih.gov). Thuis is comfort cruciaal. Sommige patiënten houden van de zachte helling van een wig en melden een betere slaap na het aanpassen van hun opstelling, terwijl anderen het idee opgeven omdat ze wakker worden met een stijve nek of hoesten (door de helling). Verstelbare bedden kunnen geweldig zijn, maar alleen als uw budget en slaapkamerruimte het toelaten. Kussenstapels zijn gemakkelijk te proberen, maar kunnen fragiel aanvoelen.
In de praktijk experimenteren patiënten vaak om te vinden wat werkt: een dunnere wig gebruiken, een nekkussen toevoegen, of kussens onder de rug plaatsen zodat u niet naar beneden glijdt. Het helpt om de verhoging geleidelijk te verhogen (bijvoorbeeld van een wig van 30 cm naar 40 cm) in plaats van direct naar een steile hoek te springen. Houd er rekening mee dat uw partner 's nachts verschillende posities kan innemen, dus het stellen van duidelijke grenzen (bijv. slapen aan de kant van de muur) kan ook helpen om u op een stabiele helling te houden.
Slaapmaskers en Ooglidruk
Veel mensen gebruiken oogmaskers of -schilden om te slapen (om licht te blokkeren). Echter, elk strak masker of bril dat drukt op de ogen of oogleden kan de IOD verhogen door externe druk. Onderzoekers hebben zelfs aangetoond dat simpelweg het hoofd in een kussen draaien (gesimuleerde slaap) de IOD met 20–28 mmHg kan verhogen door alleen al compressie van het ooglid (pmc.ncbi.nlm.nih.gov). Dat is enorm – in sommige gevallen verdubbelt het de interne druk – totdat de druk is verlicht. Op vergelijkbare wijze is bekend dat strakke zwembrillen de oogdruk verhogen (pmc.ncbi.nlm.nih.gov).
Wees dus voorzichtig met strakke oogkleding 's nachts. Dikke, stijve slaapbrillen of hoofdbanden die op uw ogen drukken, moeten worden vermeden. Als u duisternis nodig heeft, kies dan een loszittend masker dat alleen bedekt maar niet knijpt. Er is ook een idee om een beschermend slaapschild te gebruiken (een hol 3D-masker of orbitale randondersteuning) om het materiaal van de oogleden af te houden; een studie toonde aan dat het dragen van zo'n schild de belasting op het oog verminderde tijdens zijligging (pubmed.ncbi.nlm.nih.gov). Kortom: laat uw eczeemmasker geen drukmeter op uw oog worden. Een zacht, soepel masker dat uw gezicht nauwelijks raakt, is het veiligst.
Stap-voor-stap: Slaaphouding aanpassen
Als u (of uw arts) de slaaphouding wilt aanpassen om de oogdruk te verlagen, volgt hier een eenvoudig stappenplan:
-
Praat met uw Oogarts: Voordat u grote veranderingen aanbrengt, informeer uw oogarts of optometrist. Vraag of zij denken dat slaaphouding in uw specifieke geval kan helpen. Ze hebben mogelijk gegevens over uw IOD-schommelingen of gezichtsveldvoortgang, en kunnen adviseren of houdingsveranderingen zinvol zijn voor u.
-
Basislijn Meting: Indien mogelijk, laat overdag de IOD meten voor en na een nacht met verhoogd slapen. Als u een thuistonometer heeft (zie hieronder), probeer dan een week lang uw IOD te meten in uw gebruikelijke bedpositie om uw normale bereik te zien. (Zo niet, noteer dan hoe uw zicht of comfort aanvoelt, en gebruik de metingen van uw arts.)
-
Zorg voor Hellingondersteuning: Kies een wigkussen of verstelbaar platform om uw hoofd te verhogen. Streef naar een kanteling van ongeveer 20–30 graden. (Een wigkussen van 7–12 inch geeft doorgaans ~20–30°, afhankelijk van uw lengte.) Plaats het zo dat uw hoofd, nek en schouders op de helling rusten. Als u geen wig heeft, begin dan met het stevig ondersteunen van meerdere kussens.
-
Probeer Slaaphoudingen:
- Rugligging (supine) slapen: Kijk hoe u zich voelt als u op uw rug ligt met de helling. Dit verdeelt de druk gelijkmatig en maximaliseert vaak de IOD-daling.
- Zijslapen: Als u op uw zij moet slapen, zorg er dan voor dat het hogere oog op het kussen rust. Dat betekent dat u niet op het oog moet liggen met meer oogzenuwschade. U kunt ook een platte handdoek of kleine ondersteuning onder uw schouder gebruiken zodat uw gezicht niet hard in het bed wordt gedrukt.
- Wissel van kant: Als u gewoonlijk op één zij slaapt, probeer dan nachtenlang of om de paar uur van kant te wisselen. Dit voorkomt dat één oog de hele nacht onderligt.
-
Controleer Comfort: Hoe voelt de nieuwe positie aan? Wordt u wakker met nekklachten, verstopte neus of snurkproblemen? Pas de hoek aan of voeg een nekkussen toe indien nodig. Het kan een week of twee duren om te wennen. Houd een slaapdagboek bij voor een paar nachten, waarin u comfort, slaapkwaliteit en eventuele wazigheid of hoofdpijn 's ochtends noteert.
-
Meet uw IOD (indien mogelijk): Als u toegang heeft tot een thuistonometer (zie hieronder), neem dan elke avond en ochtend metingen in uw nieuwe positie. Let op een neerwaartse trend vergeleken met voorheen. Als u geen apparaat heeft, kunt u een 24-uurs IOD-monitoring blok plannen in een slaaplaboratorium of kliniek. Vraag anders uw arts om de IOD op verschillende tijdstippen (middernacht, 2 uur 's nachts, etc.) te meten indien nodig.
-
Pauzeer en Pas Masker of Uitrusting aan: Zorg ervoor dat elk ooglapje of masker los zit of van de oogleden is getild. Controleer nogmaals of uw kussen helemaal niet op uw ooggebied drukt. Als druk op de oogleden merkbaar was, probeer dan een hol schild of gewoon een zeer zachte hoofdband te gebruiken.
-
Controle Afspraak: Na een paar weken rapporteert u terug aan uw arts. Deel eventuele thuis IOD-logboeken of beschrijf gewoon veranderingen in ochtendzicht of onderzoeksbevindingen. Samen kunt u beslissen of het voortzetten van de nieuwe slaapgewoonte gunstig is.
Thuismonitoring met Tonometrie
Veel mensen vragen zich af of ze deze veranderingen thuis kunnen “testen”. Tegenwoordig zijn er apparaten zoals de iCare HOME rebound tonometer (FDA-goedgekeurd) waarmee patiënten zelf de IOD kunnen meten. Zulke thuistonometers kunnen patronen buiten kantooruren registreren (pmc.ncbi.nlm.nih.gov). Een studie toonde aan dat ongeveer 72–82% van de patiënten de iCare HOME correct kon leren gebruiken met enige training (pmc.ncbi.nlm.nih.gov). Als u er een huurt of koopt, zou u doorgaans meerdere metingen per dag doen (zelfs in rugligging, aangezien iCare in elke positie werkt) en vervolgens de gegevens downloaden om aan uw arts te tonen.
Houd er rekening mee dat thuistonometermetingen enigszins kunnen afwijken van Goldmann-metingen in de spreekkamer (pmc.ncbi.nlm.nih.gov), maar ze zijn nog steeds erg nuttig voor het volgen van trends. Met een thuistonometer zou u letterlijk in uw nieuwe positie kunnen slapen en zien of uw nachtelijke IOD-waarden lager zijn dan met uw oude kussens. (Uw arts kan u er een paar dagen uitlenen voor testdoeleinden.) Als thuistonometrie niet beschikbaar is, richt u dan op regelmatig geplande controles en vertel de arts dat u uw slaapgewoonten hebt veranderd, zodat zij de resultaten in context kunnen interpreteren.
Conclusie
Kleine veranderingen in de slaaphouding kunnen een meetbaar effect hebben op de oogdruk. Slapen met uw hoofd verhoogd (20–30°) verlaagt de IOD meestal met ongeveer 1–2 mmHg of ruwweg 10% (europe.ophthalmologytimes.com), en plat of op de buik slapen verhoogt deze. Evenzo, als u op uw zij ligt, heeft het naar beneden gerichte oog de neiging hogere drukpieken te vertonen (pmc.ncbi.nlm.nih.gov) (pubmed.ncbi.nlm.nih.gov). Het gebruik van een stevig wigkussen of een verstelbaar bedframe is over het algemeen betrouwbaarder dan het balanceren van losse kussens (pmc.ncbi.nlm.nih.gov). Comfort en consistentie zijn belangrijk: kies de methode waarmee u daadwerkelijk elke nacht kunt slapen. Vermijd ook strakke slaapmaskers die op uw ogen drukken, aangezien externe druk deze voordelen teniet kan doen. Door uw slaapopstelling zorgvuldig aan te passen en, indien mogelijk, uw eigen IOD thuis te volgen, kunt u deze strategie toevoegen aan uw glaucoomzorg. Bespreek dergelijke veranderingen altijd met uw oogarts, aangezien zij u kunnen helpen bij het interpreteren van uw oogdrukmetingen en het afstemmen van advies op uw aandoening.
