antioxidanttherapie

# Introductie Oogziekten zoals glaucoom, diabetische retinopathie en leeftijdsgebonden maculadegeneratie delen een gemeenschappelijke boosdoener: **oxidatieve stress** door schadelijke reactieve zuurstofsoorten (ROS). Overtollige ROS kan DNA, lipiden en eiwitten in het netvlies en de oogzenuw beschadigen, wat leidt tot gezichtsverlies ([pmc.ncbi.nlm.nih.gov](https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC4878665/#:~:text=Hydrogen%20can%20exert%20antioxidant%20and,indicate%20that%20the%20application%20of)) ([pmc.ncbi.nlm.nih.gov](https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC10674431/#:~:text=Molecular%20hydrogen%20%28H_,can%20prevent%20a%20reduction%20in)). **Moleculaire waterstof (H₂)** is naar voren gekomen als een unieke antioxidanttherapie. H₂ is een minuscuul, smaakloos gas dat gemakkelijk celmembranen en oculaire barrières binnendringt ([pmc.ncbi.nlm.nih.gov](https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC10674431/#:~:text=Molecular%20hydrogen%20%28H_,can%20prevent%20a%20reduction%20in)). Het neutraliseert selectief alleen de meest toxische ROS (zoals hydroxylradicalen •OH en peroxynitriet ONOO⁻), terwijl normale signalerende ROS intact blijven ([pmc.ncbi.nlm.nih.gov](https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC4878665/#:~:text=Hydrogen%20can%20exert%20antioxidant%20and,indicate%20that%20the%20application%20of)). Daarbij herstelt H₂ het cellulaire **redoxevenwicht** zonder gunstige biochemische signalen te blokkeren. Bovendien kan H₂ beschermende routes activeren – het reguleert bijvoorbeeld antioxidantenzymen (superoxide dismutase, catalase, glutathionsystemen) opwaarts via Nrf2-signalering en onderdrukt pro-inflammatoire factoren ([pmc.ncbi.nlm.nih.gov](https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC4878665/#:~:text=Hydrogen%20can%20exert%20antioxidant%20and,indicate%20that%20the%20application%20of)) ([pmc.ncbi.nlm.nih.gov](https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC10674431/#:~:text=RGCs,2%7D%20may)). Deze eigenschappen suggereren dat H₂ retinale neuronen (en de oogzenuw) zou kunnen beschermen door **redox-signalering** in oogweefsels te moduleren. # Mechanismen van H₂-actie in oculaire weefsels De therapeutische aantrekkingskracht van H₂ ligt in de fysische eigenschappen ervan. Als het kleinste molecuul diffundeert het snel door weefsels en biobarrières ([pmc.ncbi.nlm.nih.gov](https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC10674431/#:~:text=Molecular%20hydrogen%20%28H_,can%20prevent%20a%20reduction%20in)). Zo verhoogt geïnhaleerde H₂ of water verzadigd met waterstof (HRW) snel de H₂-niveaus in het bloed en de ogen. Eenmaal in de cellen 'absorbeert' H₂ zeer reactieve radicalen. In tegenstelling tot algemene antioxidanten ruimt H₂ niet willekeurig alle ROS op – het reageert bij voorkeur met de sterkste oxidanten ([pmc.ncbi.nlm.nih.gov](https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC4878665/#:~:text=Hydrogen%20can%20exert%20antioxidant%20and,indicate%20that%20the%20application%20of)). Dit betekent dat normale ROS-signalering (nodig voor celfunctie) behouden blijft, terwij

Moleculaire waterstof en redox-signalering in oculaire neuroprotectie

Klaar om je zicht te controleren?