Wchłanianie leku do oka

wchłanianie leku do oka

Wchłanianie leku do oka to proces, w którym podana miejscowo substancja przechodzi z powierzchni oka do tkanek oka lub dalej do krwiobiegu. Lek może dostać się do oka przez różne drogi: przez rogówkę do wnętrza oka, przez spojówkę i twardówkę albo po prostu zostać odprowadzony do nosa i tam wchłonięty przez błonę śluzową. Rogówka stanowi barierę dla wielu substancji, więc leki o określonych właściwościach chemicznych (np. bardziej rozpuszczalne w tłuszczach) lepiej przez nią przenikają. Na tempo i ilość wchłonięcia wpływają też objętość kropli, pH preparatu, stosowanie żeli lub maści oraz to, jak długo lek ma kontakt z powierzchnią oka. Czynności takie jak mruganie, łzawienie czy nadmierne odprowadzanie łez mogą skracać czas kontaktu leku z okiem i zmniejszać jego skuteczność. Dlatego techniki aplikacji i proste zabiegi, jak przytrzymanie wewnętrznego kącika oka, pomagają zwiększyć wchłanianie miejscowe i ograniczyć ogólnoustrojowe skutki. Niektóre leki są celowo formułowane jako kremy, żele lub systemy uwalniania, żeby wydłużyć ich działanie i poprawić dostęp do tkanek oka. Wchłanianie może mieć też niepożądane skutki, gdy substancja przedostanie się do krwiobiegu i wywoła objawy w innych częściach ciała. Zrozumienie, jak lek jest wchłaniany, pomaga lekarzom dobrać odpowiednią formę i sposób podania, by leczenie było skuteczne i bezpieczne. Pacjenci powinni stosować się do zaleceń dotyczących sposobu aplikacji i częstotliwości, bo to bezpośrednio wpływa na to, ile leku rzeczywiście dotrze tam, gdzie jest potrzebny.