Okluzja nosowo-łzowa

okluzja nosowo-łzowa

Okluzja nosowo-łzowa to prosta metoda polegająca na dociśnięciu punktu przyśrodkowego przy oku, gdzie kanaliki łączą się z nosem, żeby zatrzymać odpływ płynu z oka do jamy nosowej. Dzięki temu więcej leku pozostaje na powierzchni oka, co zwiększa jego skuteczność i zmniejsza ilość substancji, która może przedostać się do krwiobiegu. Technikę tę stosuje się najczęściej po zakropleniu kropli, przytrzymując delikatnie miejsce między oczodołem a noskiem przez około 30–60 sekund. Jest szczególnie przydatna u dzieci i osób starszych, u których trudniej kontrolować aplikację leku lub którzy są bardziej narażeni na ogólnoustrojowe działania uboczne. Okluzja nie wymaga specjalistycznego sprzętu i można ją stosować w domu po krótkim instruktażu od personelu medycznego. Metoda ta może zmniejszyć ryzyko wystąpienia takich objawów jak zawroty głowy czy zmiany ciśnienia, które czasami pojawiają się po wchłonięciu leku do organizmu. Nie zawsze jednak jest konieczna — lekarz oceni, czy warto ją stosować w konkretnym leczeniu i jakie są ewentualne przeciwwskazania. W niektórych sytuacjach silnego bólu lub urazu oko może być zbyt wrażliwe, żeby uciskać je w ten sposób, dlatego zawsze trzeba zachować ostrożność. Nauka prawidłowej okluzji zwiększa skuteczność terapii i redukuje ryzyko działań niepożądanych, dlatego opłaca się ją opanować.