czulosc kontrastu

# Wprowadzenie Jaskra to choroba oczu, która uszkadza nerw wzrokowy, powodując **utratę widzenia obwodowego**. Po wystąpieniu uszkodzeń konwencjonalne metody leczenia (takie jak obniżanie ciśnienia w oku) nie są w stanie przywrócić utraconego wzroku. Dlatego badacze sprawdzali, czy **nieinwazyjna stymulacja mózgu** może pomóc w poprawie zachowanego widzenia. Dwie powszechne metody to **przezczaszkowa stymulacja prądem stałym (tDCS)** i **przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (TMS)**, które polegają na aplikowaniu słabych impulsów elektrycznych lub magnetycznych na skórę głowy w celu modulowania aktywności mózgu. Małe badania testowały te techniki na pacjentach z jaskrą, aby sprawdzić, czy przetwarzanie wzrokowe (czułość kontrastu, ubytki pola widzenia itp.) może zostać wzmocnione. Przeglądamy te badania pilotażowe i kontrolowane, odnotowując, gdzie umieszczono elektrody lub cewki, ustawienia stymulacji, mierzone korzyści wzrokowe i jak długo te korzyści się utrzymywały. Omawiamy również możliwe mechanizmy (takie jak zwiększenie plastyczności mózgu lub redukcja „szumu” neuronalnego) oraz znaczenie dobrze zaprojektowanych badań z kontrolą pozorowaną (ponieważ efekty ćwiczenia lub placebo mogą imitować poprawę). ## Techniki Stymulacji Mózgu **tDCS** wykorzystuje łagodny, stały prąd elektryczny aplikowany przez elektrody umieszczone na skórze głowy. W zależności od polaryzacji może zwiększać (anodalna) lub zmniejszać (katodalna) pobudliwość korową. Zazwyczaj jedna elektroda umieszczana jest nad docelowym obszarem mózgu (często **korą wzrokową potyliczną**), a druga elektroda (referencyjna) umieszczana jest w innym miejscu (np. na policzku lub czole). Sesje zabiegowe często trwają 10–20 minut przy natężeniu 1–2 mA. **TMS** wykorzystuje krótkie impulsy magnetyczne przez cewkę do indukowania prądów elektrycznych w leżącej pod nią korze. Obie metody były stosowane w wielu zaburzeniach mózgu; w przypadku wzroku mają na celu „wzmocnienie” szczątkowej funkcji wzrokowej poprzez rekrutację plastyczności w szlakach wzrokowych. ## tDCS w Jaskrze W badaniach nad jaskrą naukowcy zazwyczaj celowali w **korę wzrokową (płat potyliczny)**. W niedawnym randomizowanym badaniu pacjenci otrzymali jedną sesję **anodalnej tDCS (a-tDCS)** o natężeniu 2 mA przez 20 minut. Anoda była umieszczona w punkcie Oz (środkowa część potylicy), a katoda na policzku. Ta pojedyncza sesja skromnie poprawiła dokładność detekcji w polu widzenia (około 3–5% wzrostu w perymetrii wysokiej rozdzielczości) w porównaniu do pozorowanej stymulacji ([pmc.ncbi.nlm.nih.gov](https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC11421665/#:~:text=A%20single%20session%20of%20a,may%20not%20be%20clinically%20meaningful)). Wielogniskowe wzrokowe potencjały wywołane (mfVEP) również wykazały nieco wyższy stosunek sygnału do szumu i szybsze odpowiedzi po a-tDCS. Te korzyści były statystycznie istotne w porównaniu do pozorowanej stymulacji, ale **bardzo małe** pod względem wielkości, mniej więcej w zakresie zmie

Stymulacja Mózgu w Jaskrze: tDCS, TMS i Modulacja Kory Wzrokowej

Gotowy sprawdzić swój wzrok?